![Dagboek van de afvaller: Babs Schutte]({"src":{"default":"https:\/\/wieisdemol.assets.avrotros.nl\/user_upload\/widm24-afvaller1-babs.jpg"}})
Dagboek van de afvaller: Babs Schutte
Een week voor ik gevraagd werd mee te doen aan Wie is de Mol? had ik het met mijn manager over doelen en dromen voor de toekomst.
Ik vertelde hem dat het een van mijn grote dromen was om mee te doen aan Wie is de Mol? maar dat, als het überhaupt óóit zou gebeuren, dat waarschijnlijk nog heeeeeeel lang zou duren. Een week later had ik een mail in mijn inbox. Ik zat aan tafel met twee vrienden en ik zei hardop “Huh.. Ik word geloof ik gevraagd om mee te doen aan een of ander tv-programma. Haha, stel je voor dat het Wie is de Mol? is!!” grapte ik, zonder te weten dat het daadwerkelijk Wie is de Mol? was. Het universum was aan mij zijde die week!
Wat voelde als een eeuwigheid later (ik heb echt heel lang stilzwijgend enthousiast moeten zijn) brak de dag aan dat ik daadwerkelijk het vliegtuig moest nemen om het spel in te vliegen. Mijn vrienden vonden het vrij vreemd dat ik midden in het festivalseizoen vertrok voor een ‘schrijverskamp in L.A’ maar ze geloofde me (althans een deel) op mijn groene ogen. Ik heb nog nooit zoiets bizars meegemaakt als Wie is de Mol? Vanaf de eerste seconde dat je op het vliegveld bent en al je medekandidaten kapot Googled hebt, tot aan de camera die op je neus staat tijdens het ontbijt. Ik was ZO enthousiast en overladen met emoties, ideeën, prikkels en spanning.
Opdracht 1, op het pleintje, was BIZAR. Toen ik het pleintje op liep en al die geschminkte mensen zag, wist ik het meteen: de Mol loopt hier rond (in vermomming). Ik ging AAN, volle focus, maar voordat ik het wist had ik al een stuk of twintig verschillende handen geschud en zat ik in een kamertje met de mysterieuze waarzegster.
Meedoen aan Wie is de Mol? is de droom, als eerste afvallen is de nachtmerrie. Mijn vriendin en tevens vertrouwenspersoon, Laar, had ik thuis al zo vaak horen zeggen “Zo lang je maar niet als eerste naar huis gaat, dat zou echt vréselijk zijn”. Maar dat horrorscenario had ik uitgesloten, want dat zou mij echt niet gebeuren. Ik was voorbereid, geconcentreerd, gemotiveerd! Het enige wat door mijn hoofd klonk was “Zolang je de eerste eliminatie maar overleeft” en laten we eerlijk zijn, hoe groot is die kans nou?! Ik heb mensen horen zeggen dat het invullen van die eerste test als schieten met hagel is. Je hebt nog helemaal niet genoeg informatie om conclusies uit te trekken over wie de Mol zou kunnen zijn en je hebt ook überhaupt nog niet genoeg informatie om persoonlijke vragen over de Mol in te vullen. Maar er is nou eenmaal iemand die de eerste moet zijn en die persoon was ik…
Het eerste scherm werd groen, het tweede, het derde- en toen wist ik het al. Ik krijg het rode. Waarom moet ik altijd meteen risico’s nemen? Ik had vast meer moeten spreiden, maar ik was mijn initiële tactiek na 10 minuten bij aanvang van opdracht 1 al vergeten. Met een gebroken hart besprak ik mijn avontuur met Rik. Er zijn natuurlijk genoeg ergere dingen in de wereld maar geloof me als ik je zeg dat je bij deelname aan Wie is de Mol? meteen in een bubbel stapt. En in die bubbel deed even niets anders ertoe dan het spel en zo lang mogelijk in dat spel blijven. Ik was zo waanzinnig teleurgesteld (in mezelf). En met dat gevoel stapte ik het busje in. Wat me meteen opviel is dat er een iPad in het busje hing. Vast niet om Netflix op te kunnen kijken, dacht ik, terwijl ik de rest van het busje inspecteerde. De chauffeur gaf me, uit het niets, een Topito en mijn interne tranen maakte plaats voor een externe, brede glimlach.
Het is niet voor niets Wie is de Mol?, het spel van de plottwists...
-Babs
Meer over aflevering 1?
