Catch me if you can

Neeeee! Niet Roos. Ze staat zo’n beetje op het verdachtenlijstje van iedere kandidaat. Dat zag je vorige week nog bij Yvonne. Die sprak zelfs uit wie zij dacht dat de Mol is en vinkte Roos aan als antwoord op vraag 20. Maar nu moet Roos het spel verlaten. Notabene in Peninsula Park Rose Garden. In de City of Roses, zoals Portland ook wel wordt genoemd. Het klimaat is namelijk ideaal om rozen te laten groeien. Nou dit soort niet blijkbaar. Daar gaat mijn dekmantel.

In mijn gedachte scanderen de Timbers Army There’s No Pity In The Rose City. Maar niemand neemt kranig afscheid. En ik zeker niet.

We slapen nog één nachtje in Portland. Sorry Roos, als een roosje. En vertrekken de volgende ochtend naar het land van de cowboys. Pendleton. De rit naar de volgende opdracht duurt zeker drie en een half uur. Ik zet een muziekje op. Beetje naar buiten turen. Blijer kun je me niet maken.

We komen aan bij de beroemdste rodeo arena van de Verenigde Staten: Pendleton Round-Up. Elk jaar in de tweede week van september is het hier één groot feest. Elke dag rodeo’s, parades en optredens. Er komt zo’n 50.000 man publiek op af. En je kunt er in die periode nauwelijks een hotelkamer krijgen. Nu is het uitgestorven in het stadje. Je kunt er zonder te kijken de straat oversteken. Het lijkt wel zondag. Art staat op ons te wachten. Ik ben klaar voor de volgende aflevering. Catch me if you can!