Dagboek van Buddy

S20 - Afl. 10

24 mrt 2020

Lief Moldagboek,

Het blijft een prachtig woord; ‘vertrouwen’. Vooral in Wie Is De Mol?. Want wie kan je wèl, maar met name, wie kan je niet op zijn of haar blauwe ogen geloven? Het heeft mij meer dan eens doen malen, daar in China. Gelukkig was kamergenoot Nathan (de Coach) Rutjes ter plaatse, die mij uit de molen kon halen met een voetbal anekdote. Om een indruk te geven wat er nu, naderhand, af en toe door mijn hoofd spookt, een open (dag) boek:

Overweldigend. Ja, dat was het. In de weken na thuiskomst dacht ik nog vaak terug aan de waanzinnige opening, de hovercrafts, de porseleinen kamer, de opdracht in het graanveld en eigenlijk ook aan alle andere opdrachten. Het leek of heel China in het teken stond van Wie Is De Mol? met negen (doorgaans) fanatieke kandidaten en één top Mol in de hoofdrol.

Indrukwekkend. Dat was het ook. Wat een productie, wat een teamwork, wat een energie, creativiteit, geduld en bekwaamheid. Ik ben geïnspireerd geraakt door de kwaliteit die ik daar én op televisie heb gezien. Ongelofelijk hoe dit programma jaar in, jaar uit, vernieuwd, verbaast, verrast en verbetert. Dat kunnen alleen de allerbesten.

Emotioneel. Jaha, ook dat. China is een bijzonder land. Ik voelde veel dankbaarheid, vrolijkheid, interesse en openheid als ik mij even onder de Chinese mensen begaf. Dat raakte mij dieper dan verwacht. Toen ik in Nederland aankwam en niet meer “Ni Hao mensen’’ kon roepen, miste ik toch wel die glimlach van een Chinees kindje dat, die rare Hollanders van een afstandje bekeek. Zonder de taal te kunnen spreken had ik toch het gevoel te kunnen connecten met mensen aan de andere kant van de planeet. Die connectie vind ik enorm bijzonder.

Uitdagend. Nou en of! De zoektocht was op het vliegveld al begonnen, de ondervragingen stopte niet voor middernacht en mijn pen en mollenboekje draaide overuren. Wat een avontuur! Elke opdracht weer zoeken, porren, peuren, tussendoor De Mol denken te vinden, ongeloof, verder zoeken en uiteindelijk het vinden van het antwoord op die ene vraag. Te gek!!

Uiteindelijk bleek vertrouwen toch de sleutel naar de overwinning te zijn geweest. Zonder bondgenoot Miljuschka, was ik niet in deze finale beland, laat staan als winnaar uit de bus gekomen. Informatie delen, plannen smeden, naar elkaar wijzen, we deden het allemaal. Soms tot frustratie van de medekandidaten en waarschijnlijk tot groot genoegen van De Mol. Door mijn vertrouwen in haar heb ik altijd één extra persoon kunnen wegstrepen van de lijst en zo mijn route naar de finale bewandeld. Ik heb er van genoten. Met volle teugen. Wat een spel!

Tot slot wil ik ook graag de molloten bedanken. Mede dankzij jullie heb ik dit avontuur nog een keer mogen beleven. De uitzendingen en ook jullie theorieën daarna waren geweldig! Ik heb alles gekeken, alle podcasts geluisterd en veel reacties gelezen. Wat een liefde voor dit programma heb ik gevoeld. Het was een eer om daar een klein onderdeel van te zijn.

Buddy.