Dagboek van de afvaller - afl. 2

Ik kan me nog maar nauwelijks beseffen wat er de afgelopen week allemaal is gebeurd. En hoe het komt dat ik vandaag een rood scherm te zien kreeg. Honderden vragen borrelen op in mijn hoofd, maar ze krijgen geen ruimte. Er is namelijk een emotie die ontzettend overheerst en giert door mijn hele lijf. Trots. Want ik deed mee aan Wie is de Mol?

Aangekomen in het hotel bel ik met Jasper. Hij heeft het begrepen. Samen praten we over hoe waanzinnig deze ervaring is geweest en lachen we om hoe ik niet om mijn eigen karakter heen kan soms. “Jij bent gewoon echt ‘Vegas’. Jij neemt risico’s en gaat gewoon all-in. Dat doe je in het echte leven ook.”

Grappige woordspeling als ik terugdenk aan wat er vandaag allemaal is gebeurd in de rechtszaal. En hij heeft ook wel gelijk. Als echte molloot moet je natuurlijk weten dat spreiden bij de test het allerbelangrijkst is, zeker in het begin. Maar ik weet ook dat dit spel een roulette is. En waar je soms ook wordt beloond als je een risico neemt.

Nog even denk ik terug aan de vraag van Art na de executie. Er was namelijk nog iemand met evenveel vragen fout als ik. Maar deze kandidaat was net iets sneller en heeft daarom in tegenstelling tot mij de executie wel overleefd. “Vind je dat niet erg?” En ik denk bij mezelf; echt niet. Gelukkig was ik niet het enige sukkeltje. En met een glimlach draai ik om in mijn bed. Wat een fantastisch spel. Mijn droom is uitgekomen. Ik deed mee aan Wie is de Mol? Yes!