DAGBOEK VAN DE AFVALLER - AFL. 3

Ik ben geen held. Ik durf maar heel weinig. Ik ben best introvert, soms zelfs verlegen. Ik hou zeker niet van verrassingen. Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg, toch? Ik ben een angsthaas. Een kluizenaar in mijn veilige comfortzone. Dat is wie ik ben. Maar, vroeg ik mezelf een paar jaar geleden af, is dit ook degene die ik wil blijven?
Ik was toen bijna dertig jaar en had naar mijn gevoel nauwelijks geleefd. Echt geleefd. Ik woog bijna 125 kilo, zat klem qua werk, maar zei toch op elk nieuw ding nee.

En toen besloot ik om “Ja” te gaan zeggen.
Want: Life begins at the end of your comfortzone!
Ik sprak met mezelf af elk jaar één ding te doen dat mij super eng leek. Ik viel bijvoorbeeld meer dan 45 kilo af, knipte mijn haar kort, vocht een MMA partij, deed mee aan de slimste mens en…Ik werd gevraagd om mee te doen aan WIDM seizoen 20!
Ik dacht: NEE!!
Maar: Life begins bla bla bla nou ja nu weet je het wel.
Als deze spreuk klopt was meedoen aan widm één groot feest van leven en dood gaan. Wat weer typisch is voor een overwegend boeddhistisch land waar ze geloven in reïncarnatie. Want we gingen naar…

Whatever happens in China stays in China

CHINA!
China het land van de filosofische wijsheden en spreuken, die we allemaal wel kennen geschreven onder “wijze” internet plaatjes van een oceaan of een kaars met gevouwen handen eromheen. Boeddhisme, Taoïsme, Confucius, Sun Tzu met zijn boek the Art of War (een must voor iedereen die aan een vechtsport doet), allemaal een onderdeel van de rijke Chinese cultuur.
Heel vet allemaal, alleen is de filosofie van hygiëne nog niet heel erg populair in China. Erg confronterend voor een germaphobe als ik. En squaten doe ik toch echt het liefste met een halter en wat kilos op mijn schouders dan op een WC zonder deur en geen toiletpapier. Ik dank de Goden voor de filosofie van handsanetizer en vochtigedoekjes.

De wijze streeft nooit naar het grote, op die manier kan hij grote dingen bereiken

Mijn eerste moment in WIDM krijg ik deze wijze spreuk, heb ik mij later laten vertellen. Want die hele spreuk en eigenlijk alles wat Rik tegen mij zei heb ik totaal niet meegekregen. Het leek wel alsof hij Chinees tegen mij sprak. Ik was een mega overprikkelde adrenaline jetlagbom. Ik was zo nerveus dat een simpel kistje openmaken met een sleutel een haast onmogelijke taak leek, laat staan een paar tekens vinden op een muur van, in mijn beleving op dat moment, 10 kilometer met daarop net zoveel tekens als inwoners van China.
Deze spreuk (eenmaal nagevraagd wist ik het weer) klopte wel met mijn insteek waarom ik besloot mee te doen aan widm. Het ging mij er niet zozeer om het spel te winnen, maar vooral het durven doen en het zo goed mogelijk uitvoeren van de opdrachten.

Die with memories and not with dreams

Nou als ik uitdaging wou in de opdrachten dan kon ik dat krijgen ook. Rennen op een markt in China tussen kleurrijke onbekende groentes en fruit, ondefinieerbare stukjes vlees met helaas goed te definieerbare geuren. Mensen nee onbekende mensen, nee onbekende mensen, die mij niet konden verstaan en ik hen niet, vragen één foto (ja ik had de opdracht WEL begrepen) te maken met hun mobiel van een tablet met stukjes nep geld. Ontsnappen uit een escaperoom die een vrachtwagen bleek te zijn. Losse draadjes die als je er een touw aan vast kon knopen voor wel of geen vuurwerk konden zorgen. Rondcrossen op een elektrische scooter in een park vernoemd naar zwanen opzoek naar de wereld. Met een vreemde man die ik nog maar pas een paar dagen kende een taxi pakken en op avontuur met slechts een paar aanwijzingen en telefoonnummers van Chinese restaurants… in Nederland. Van de honger hoefden we dus niet om te komen. Hovercrafts, de Chinese Mount Rushmore, en de porseleinen stad. Wat een avonturen. Ik voelde me net Kuifje.

Er werd heel goed voor ons gezorgd. Ik mocht slapen in fijne hotels. Ik kreeg heerlijk warm eten als ontbijt, lunch, en avondeten. Ik had super lieve en grappige kamergenoten. Zag de gigantische widm crew werken met ongekende passie en werkdrift. Met zoveel liefde voor dit programma als was het hun kindje. En mijn goede genade wat een mooie plekken heb ik mogen aanschouwen. Ik was gewoon in Fckng CHINA!

Een doel dat onrechtvaardige middelen nodig heeft, is geen rechtvaardig doel

Dat waren de opdrachten. Maar widm is niet alleen maar de opdrachten uitvoeren. Het draait natuurlijk allemaal vooral om “het spel”.
Ik dacht dat alleen de mol degene zou zijn die zou liegen, saboteren en politieke spelletjes zou spelen. Naïef gedacht natuurlijk. ik kwam eigenlijk in een soort microsamenleving gestopt in een hogedruk pan vol geheimen, leugens, listen en bedrog. And if you can`t stand the heat you got to get out of the kitchen.

Trust no one

Voordat ik vertrok naar China zei ik nog: of ik ben de mol of ik vlieg er als eerste uit. Ik heb het onderschat. Ik dacht ik kan dit wel. Ik kon het niet.
Juist! Heb ik weer. Wil ik eindelijk één keer in mijn leven niet afvallen… val ik super snel af. Typisch!

Jaike.