Dagboek van de afvaller - Aflevering 3

Rik die je naam noemt en je vervolgens met priemende ogen aanstaart, indringend zoals alleen hij dat kan... Op teevee duurt dat moment al lang. Nou geloof me; In het echt duurt het nog veel langer. Voor mijn gevoel verstrijken er minuten terwijl mijn hart in m'n keel bonkt. Ik verlang naar de ontlading van een groen scherm. Maar nee, ineens is 'ie daar. BAM. Het rode scherm knalt door merg en been en ineens is het klaar. Ik knipper nog even met mijn ogen, maar er is geen ontkomen aan. De kleur blijft hetzelfde en langzaam begint tot me door te dringen dat het meeslepende avontuur echt hier tot een einde komt. 
 
'Nee, nee, nee,' denk ik alleen maar als ik de mensen waar je je in no time aan hecht een laatste knuffel geef. Ik wil met jullie mee. Zet me niet alleen in de auto naar het afvallershotel. Rik vraagt nog waar het mis is gegaan. Haha, wist ik het maar. Ik wil niet dat het avontuur stopt, maar dat doet het dus toch. 
 
De ontlading komt als ik word opgewacht door Suus en Glen. Twee fijnere mensen voor zo'n moment bestaan er volgens mij niet. Ik word plat geknuffeld door die twee lieverds en langzaam verdwijnt de zurigheid. Wat de volgende dag overblijft -naast een kleine kater- is het besef dat ik nog een mooie tijd ga beleven buiten het spel. Ik kan nog twee weken genieten van Albanië en een fantastische groep mensen. En eigenlijk is het ook wel fijn dat iedereen hier eerlijk is ;) We lachen, we huilen, we dansen, we zingen en we praten heeeel erg veel met elkaar. Met om de paar dagen een nieuw iemand die ons bij zich voegt. Heel bijzonder!
 
Ik heb de Mol dan wel niet ontmaskerd, maar ben heel dankbaar dat ik mee mocht. Negen opdrachten waar ik me vol overgave in kon storten, die me weer even kind lieten voelen. Wie had nou gedacht dat ik racend over een Albanees strand met een speer ballonnen stond te prikken? Of dat ik rennend door een verlaten loods de lasergame vijanden van me af moest schudden? Ik heb van ieder moment genoten en dat kwam niet in de laatste plaats door alle fijne mensen die mee waren, voor en achter de schermen. Ik had het voor geen goud willen missen. 
 
Dus heel erg dankjewel aan het hele team van WIDM. En natuurlijk ook aan alle leuke kijkers. Ik heb heel erg genoten van alle reacties en theorieën. Ik ben dus niet de Mol, maar doe soms gewoon een beetje typisch. 
 
Succes met de speurtocht en veel liefs, 
Welmoed