Dagboek van de verliezend finalist

In maart vorig jaar kreeg ik al het telefoontje dat ik mee kon, nee mocht doen aan het meest vette TV-programma van Nederland. Wie is de Mol? Het verzwijgen begon toen al, al had ik het voordeel dat mijn vrouw en mijn zoons het ook mochten weten. Dat was fijn want zodoende kon het voorgloeien thuis beginnen.

Vlak voor de opnameperiode ging het verzwijgen over in het snoeihard liegen. Liegen over de bestemming waar ik zogenaamd heen ging voor opnames voor een nieuw SBS-programma. Het werd Colombia (LOM omgekeerd is MOL, sorry ik moet nog effe afkicken van al het ge-theorie). Ik zou er een gezin volgen dat zich daar zou gaan settelen. Hoe lang ik weg zou blijven was nog niet bekend.. De verontwaardiging was dan ook groot binnen mijn familie en vriendenkring toen ik uiteindelijk 3,5 week wegbleef! Voor een niet reislustig persoon als ik een erg lange tijd. Zeker gezien het feit dat ik in mijn leven nog nooit langer weg ben geweest van mijn geboortegrond dan twee weken. TV contracten werden in het verleden zelfs afgesloten met de clausule dat ik maximaal 10 dagen in het buitenland wilde vertoeven.

Vanaf november was het echt raak. Na de bekendmaking van alle kandidaten vielen bij velen de gelogen puzzelstukjes in elkaar. Het gissen, vissen en vragen begon toen en is eigenlijk pas gisteren geëindigd. Toen in het loeidrukke Vondelpark CS bekend werd gemaakt wie de Mol was. Toen viel, vooral bij ons finalisten een zware last van de schouders, toen kon alles verteld en uitgelegd worden en er was in mijn geval veel uit te leggen. Aan familie, vrienden, fans, en vooral mijn bondjes. Sigrid zei me ooit: Ik hoop dat je de mol bent, dan heb je het slim gespeeld. Als je de verliezer bent baal ik heel erg maar weet ik ook dat alles niet met opzet was en als je de winnaar bent verdien je de brandstapel. Ik was natuurlijk een veel te opzichtige Mol. Maar eentje die nooit met opzet gemold heeft, echt niet. Het was vaak een ongelukkige samenloop van omstandigheden die vaak werd gezien als molactie. Ook goed als dat weer extra verwarring oplevert.

Ik heb veel meegemaakt. Ik was bij tijd en wijle inderdaad een beetje onhandig. Molboekje kwijt, joker gestolen, ruim €5000,- uit de pot gespeeld, bondjes in de verkeerde tunnel geleid en uiteindelijk van de 220 executie vragen maar 5 vragen ( in de finale ) op Thomas geantwoord !!! Geen gewiekste kandidaat, geen te opvallende mol maar een kandidaat die vaak van de nood een deugd maakte en eentje die vreselijk veel geluk heeft gehad. Dat laatste realiseer ik me nu goed. Met de handen én voeten van God ben ik uiteindelijk in de finale beland.

Hulde voor Thomas. Hij is zo sneaky te werk gegaan dat niemand hem doorhad. Iedereen was zo druk met zichzelf dat onze Thommy lekker kon mollen en dat deed hij fantastisch (arme Diederik)! En dan Sanne. De meer dan terechte winnares. Zij overwon haar angsten op de kermis en met een schuimbekkende cowgirl achter haar aan. Maakte haar dochters daarmee ongelooflijk trots en zorgde er bijna in haar eentje voor dat de te winnen pot uiteindelijk op € 24.320,- uitkwam. Buiging voor deze lieve grappige vrouw.

Ik kijk terug op een episch avontuur waarin ik Oregon heb leren kennen, 9 topmollega’s heb mogen ontmoeten en mezelf zwaar heb overtroffen. Als ze van te voren hadden gezegd dat het 3 en halve week zou duren was ik er misschien niet eens aan begonnen, hoe groot fan ik ook ben. Het is mede dankzij het geweldige team dat op een professionele en hartverwarmende manier dit programma maakt en de kandidaten begeleidt, dat ik met enorm veel plezier een klein maandje van huis was. Dit heeft me geen jaar gekost maar een extra jaar opgeleverd!