In de war en zenuwachtig liep ik terug van de test naar de plek waar de anderen zaten die de test al hadden gemaakt. De testvragen spookten door mijn hoofd: “Shit, bij die vraag zat ik ook al op die persoon en bij die en bij die… Heb ik wel genoeg gespreid?”

We mochten natuurlijk niet met elkaar over de test praten maar we konden elkaar terug zien komen. En toen ik mijn hoofdverdachte aan zag komen lopen wist ik het. Verkeerd. Kak. Ik wilde té graag dat diegene het zou zijn want dan zou ik het gedrag tenminste nog ergens kunnen verklaren. Ik zei tegen Jan dat ik vreesde dat ik er vandaag uit zou vliegen. “Ja jij bent zo’n meisje dat vroeger altijd na een tentamen zei dat ze het super slecht gemaakt had en dan met een 9 thuiskwam”. Niet dus. Toen we bij Art zaten en het duidelijk was dat óf Ruben of ik eruit zou gaan, wist ik het al. Bam: Het rode scherm. Net nu ik lol begon te krijgen en schijt kreeg aan alle mindfucks. Damn!! Afscheid nemen, Ruben nog een hart onder de riem steken (of had hij het toch helemaal niet nodig… de mindfuck?!?!) en gaan. Geen idee meer wat ik tegen Art gezegd heb. Mijn hoofd was nog steeds bezig met die ene vraag: “Wie is de Mol?”.

 Ik vond het een te gek avontuur, een extreme rollercoaster. Het brein van de meesterbedenker heeft zichzelf weer overtroffen dit jaar! Dank jullie wel alle lieve leuke mensen achter de schermen voor deze waanzinnige ervaring. Ik kwam als verrassing voor mijn zoontje op zijn verjaardag terug. Beste kado voor ons beiden.

Loes.

Luister om 15.30 uur naar een exclusief interview met de afvaller in Annemiekes A-lijst op NPO Radio 2.