Mijn deelname aan Wie is de Mol? was niet vanzelfsprekend. Het grootste probleem; vliegangst.

Normaal gesproken nam ik, als ik ver moest vliegen, een flinke dosis slaapmiddelen om mijn angst te ontvluchten. Op zich een prima oplossing. Echter in het spel Wie is de Mol? is dat natuurlijk heel onhandig. Stel dat je maar een uurtje hoeft te vliegen? Of sterker nog, dat er een opdracht plaatsvindt tijdens een vlucht? Dan kun je natuurlijk geen pillen cocktail naar binnen knallen waardoor je minstens tien uur van de wereld bent.

De productie was voorzichtig en vroeg me of ik echt zeker wist dat ik mee wilde. Durfde ik het avontuur aan? Ja, ik was bang voor vliegen. (Okeee en voor onbekende bestemmingen, vreemde mensen, insecten, de zee, hoogtes, vertrouwen, enzovoort enzovoort..) maar ik MOEST mee.

Dus besloot ik op vliegangst cursus te gaan. Ik wilde aan mezelf en aan de productie van het programma bewijzen dat ik thuishoorde in seizoen 19. Dat ik angsten had, maar niet van plan was om die in de weg te laten staan van deze ervaring.

Een week voordat we naar Colombia zouden vliegen (wat ik toen natuurlijk nog niet wist) maakte ik een vlucht naar Copenhagen met mijn begeleider en rondde daarmee de cursus vliegangst met succes af. Ik vond het nog steeds niet leuk om te vliegen, maar ik was wel in staat om een vlucht te maken met een laag stressniveau en zonder medicijnen. Een week later zat ik in het vliegtuig naar Medellín met acht andere gespannen kandidaten en een mol.

Tijdens de reis overwon ik meerdere angsten, sloot ik nieuwe hechte vriendschappen en liet ik mezelf helemaal gaan in dit waanzinnige avontuur. Elke dag extra voelde als een bevestiging dat ik daar hoorde te zijn en groeide mijn zelfvertrouwen en het plezier. Nooit had ik ook maar enigszins rekening gehouden met de mogelijkheid om de finale te bereiken. Maar wat was ik, en wat ben ik trots en dankbaar dat ik het van A tot Z mocht meemaken.

Het kost mij daarom geen moeite om een diepe buiging te maken voor Sarah en Merel. Winnaar & Mol. Twee powervrouwen in de hoofdrol van het mooiste programma van Nederland. Een statement zonder een statement te maken. Zo doe je dat. Zo moet het. En ik was erbij. Wauw.

Tijdens de finale kreeg ik veel de vraag: “Hoe teleurgesteld ben je dat je verloren hebt?” Mijn antwoord is dit dagboek van de verliezend finalist.

Je kunt niet verliezen als je al gewonnen hebt.

Niels.