Dagboek van de verliezend finalist: Ranomi Kromowidjojo

Binnen een maand nadat ik was gestopt met topsport werd ik gebeld door het programma. Yes, ik zou meedoen aan seizoen 23!

Supernerveus wat er zou gaan komen, en supernerveus dat iedereen in mijn omgeving het zou opmerken. Voor mijn gevoel was het overduidelijk dat, als ik een aantal weken weg zou zijn, het niet voor een of andere retraite zou zijn.

Dus maandenlang mijn mond gehouden. En dat was goed gelukt! Zelfs mijn schoonouders die om de hoek wonen hadden niet door dat ik op reis was. Misschien was het ook wel een hele goede afleiding dat Ferry net iets eerder was vertrokken op Expeditie. De oplettende kijker had al een filmpje van mij opgemerkt, iets over een fles wijn. Nu kan ik pas vertellen dat het gewoon was om Ferry duidelijk te maken dat ik in Zuid-Afrika zat! (Pas op Schiphol wist ik dat we naar Kaapstad zouden vliegen).

Ik heb alle afleveringen meegemaakt. Alle testen gemaakt. Ben de eliminaties doorgekomen. En nu kan ik het eindelijk zeggen: Lieve mensen, ik ben NIET de Mol. Ik ben een blije en trotse finalist. Niet trots op alles hoor. Ik heb een paar keuzes gemaakt waarvan ik achteraf dacht, maar hoe dan? Want tot aflevering 7 was Soy mijn hoofdverdachte, maar heb ik helemaal niemand ooit uitgesloten.

Vanaf aflevering 7 kwam Jurre in beeld. Het moest Jurre zijn. Maar de test volledig op hem invullen deed ik niet. Op de vraag; Wie is de Mol?, bleef mijn antwoord “Soy”. Waarom heb ik dan toch voor Daniël gekozen? Tja, dat éne superspannende laatste telefoontje van de Mol heeft mij last-minute compleet doen switchen naar Daniël. Error.

De leukste plek waar we verbleven vond ik de Rijks wijncottage. Ook weer zo’n magische plek waar je na een pittige opdracht even kon opladen. ‘s Avonds laat, na de lange
draaidagen en wanneer het biechten erop zat, nog mooie gesprekken hebben met elkaar. Hoe kan zo’n reis zo intens en spannend zijn en tegelijkertijd zo’n fijne vibe met de groep, alsof ik ze al jaren kende. Ik kijk onwijs goed terug op het hele Mol avontuur.

Meedoen was tof, de finale halen was natuurlijk mijn echte doel. En daarvoor heb ik mijn topsport ervaring gebruikt; het grotere doel – in de finale komen en de Mol ontmaskeren – niet vergeten. Omdat ik niemand helemaal vertrouwde stond ik constant “aan”. En dat slokte me wel een beetje op. (Maar net als bij een zwemtoernooi dacht ik “focus, rusten komt later wel”).

Richting het einde kwam er soms een error. Zo kon ik niet helemaal precies meer onthouden welke antwoorden ik nou had aangeklikt bij de test. Bij het laser gamen liet ik me echt meegaan in de opdracht. En het abseilen was zo tof, dat ik eigenlijk veel te snel alweer beneden was!

En dan nog die geheimzinnige teksten op de geldbiljetten. Dat was me na de opdracht met de kistjes al opgevallen. Ik ben toen stiekem naar de hotelreceptie geslopen om te vragen of ze me konden helpen vertalen. Al die tijd had ik een briefje met die vertalingen op zak. Niet in m’n molboekje, nee! Stel je voor dat die gelezen zou worden. Daarom schreef ik er ook steeds minder in, en dan bijvoorbeeld omgekeerde lijstjes en volgorden. Geen enkele kandidaat zou 100% zeker weten wat er in mijn hoofd omging! Dat zorgde wel voor een lichte paranoia. En de zogeheten Molmerries, vrijwel iedere nacht droomde ik over de opdrachten en kandidaten.

Maar wat was het een avontuur! De magische locaties, van zandduinen tot oog in oog staan met leeuwen, en van het Zuid-Afrikaanse jeugd koor en die verschrikkelijke hoge en steile rots waar we van gingen abseilen. De lokale mensen die steeds zo vriendelijk waren.

Dank jullie wel Soy, Anke, Nabil, Annick, Sander, Froukje en Sarah. Daniël, jij bent de beste en meest intelligentste kandidaat ooit! En Mol, Jurre (het voelt zo gek dat ik dit mag zeggen) wat heb ik genoten en ik ben zo blij dat ik je heb leren kennen. Jullie allemaal!

Dank aan de fantastische crew, jullie zijn een topteam! En dank aan jullie, lieve kijkers! Dank voor jullie vertrouwen in mij. Sorry dat ik jullie heb moeten teleurstellen, geen Mol en ook geen winnaar, haha! Ik denk dat ik maar een fles Zuid-Afrikaanse wijn opentrek en samen met Ferry ga proosten op het avontuur wat ik heb beleefd!

Veel liefs Ranomi